Ik heb lang niet geweten dat ik een gever ben. Het was wel duidelijk dat ik een beetje anders ben. Maar hoe het juist zat begreep ik zelf niet.
Een hele tijd heb ik gedacht dat iedereen zoals mij in elkaar zat. Dat het toch logisch was dat je het voordeel van de groep boven dat van jezelf stelde. Dat het belangrijk was dat wij allemaal floreerden en niet enkel ik? God, ben ik in mijn jaren als medewerker dikwijls van mijn stoel gevallen van verbazing!
Ik dacht dat de meesten mensen gevers waren maar dat blijkt vanuit cijfers niet te kloppen.
· 25% blijkt gever te zijn
· 19% nemer
En de rest? Die zijn matchers. Matchers zijn mensen die enkel geven als ze er iets voor terug kunnen krijgen. Dus 1 op 4 is gever en de rest zijn ofwel nemers ofwel matchers. En die staan echt anders in het leven!
Het heeft mij in het verleden telkens heel hard geraakt als ik merkten dat mensen geen gevers waren. En ik sprak die andere taal ook niet: die van de nemers en de matchers.
Ongeveer 5 jaar geleden werkte ik als kantoordirecteur voor een bepaald bedrijf. We zaten in een management vergadering en ik vertelde hen dat ik gestart was met online archiveren, iets wat zeker geen reflex was bij dat bedrijf. Ik was gedrild in de voordelen van een online archief en liet iedereen weten dat het eigenlijk zo moeilijk niet was, dat het heel veel voordelen had. De IT verantwoordelijke – of all people – stelde mij vrij scherp de vraag ‘welk voordeel ik hier wel niet uithaalde?’. Ik zat met mijn mond vol tanden.. dacht deze man nu dat ik een product aan het pitchen was?! Nee, het ging me louter om het voordeel van alle werknemers om een online archief te hebben, alles heel makkelijk terug te vinden, en zo efficiënter te werken? De gedachte dat IK hier persoonlijk voordeel zou uithalen was voor mij even absurd als het voor hem absurd was dat ik hier GEEN persoonlijk voordeel zou uithalen.
Maar zo zitten gevers niet in elkaar. We geven niet onder voorwaarden. We geven niet uit eigenbelang, maar om het voordeel van de groep. En ergens zit er wel eigenbelang in, want een succesvolle groep, is een succesvol individu. En ja, we denken anders. Het is niet jij OF ik, het is jij én ik.
En de meest succesvolle mensen zijn gevers die het ‘geven’ onder de knie hebben. Die niet geven ten koste van zichzelf. Die grenzen kunnen aangeven en moeilijke gesprekken kunnen hebben.
En een succesvolle gever leren zijn is belangrijk maar ook met momenten pijnlijk. Want mensen gaan daar wat van vinden als jij het opeens anders gaat doen. Als je je hoofd boven het maaiveld gaat uitsteken, dan komt de people police met de meest waanzinnige reacties om jou duidelijk te maken dat je echt wel niet goed bezig bent!
· Venijnige opmerkingen
· Geroddel
· Jaloezie
· Vijandigheid
· Ghosten
En achteraf bekeken kan je zeggen, beter kwijt dan rijk, maar in het moment dat zo’n dingen gebeuren, doet dat gewoon allemaal fucking pijn.
Als je de dingen anders gaat aanpakken, gaat groeien, succesvol gaat worden, meer geld gaat verdienen, dan denk ik dat het een illusie is als je denkt dat mensen het enkel geweldig voor je gaan vinden.
En inzien dat die mensen eigenlijk geen vrienden waren, maar een heel andere agenda hadden, suckt echt de ballen. Door hebben dat die mensen je eigenlijk je succes niet gunnen, terwijl jij het rijkelijk wil delen met iedereen, is echt hard.
Beseffen dat je omringd bent door nemers, die enkel met je willen omgaan als het niet goed met je gaat, zodat hun licht harder lijkt te schijnen. Beseffen dat dat geen vriendschap is, maar een toxische relatie.
Mensen die je het succes niet gunnen, omdat ze zelf niet geloven dat ze er toe in staat zijn.
Hoofden die ontploffen en opeens hun ware gelaat laten zien als jij je grenzen aangeeft en de dingen anders gaat doen.
Maar weet je was pas echt pijnlijk is? Als jij door zo’n mensen stopt met je droom. Dat jij door zo’n gedrag jouw wensen en verlangens wegstopt, en terug naar hun niveau daalt.
De wereld heeft niet meer nemers nodig. De wereld heeft meer gevers nodig die een bruisend leven voor zichzelf creëren, en tonen dat er zoveel meer mogelijk is dan ons ooit geleerd is!